SECURIS

SECURIS

insigne primo Regium, apud Romanos, Liv l. 3. c. 36. Horum enim Regibus XII. Lictores, succinctis vestibus et expediti ad plectendos facinorosos, praeferebant fasciculos virgarum, intra quos obligata securis erat sic ut ferrum in summo fasce extaret: cuius rei causas apud Plutarchum habes, Problem. 82. Vide quoque supra ubi de Fascibus. Inde Consulum, quorum pimus fasces habuit Brutus, qui Romanos in libertatem vindicavit, Idem l. 2. c. 1. Et horum quidem id fuit perpetuum. Ad tempus Secures praelatae postmodum T. Largio Dictatori primum, l. 2. c. 18. et Decemviris, l. 3. c. 36. quâ de re vide Rosin. in Antiqq. Roman. l. 7. c. 3. Nempe olim securi tantum sontes puniebantur apud Romanos: postmodum et gladiô, quod lenius honestiusque visum, Casaubonus ad Octav. Suetonii c. 15. Sed et Securium apud Hebraeos usus, unde Pseudo Gorionides eorum moribus Secures et gladios ad occidendum iungit l. 2. c. 21. Hodieque reorum colla securibus subiciunt Angli, ut alios omittam. Vide supra voce Humi, item ubi de Veter. Poenis. In bello Secures prima Penthesilea in venit, Plin. l. 7. c. 56. a quo peculiaris ea Amazonum armatura fuit. Inde ad priscos Heroas earum usus transiiit, uti supra vidimus, in voce Bipennis. Recentiori aevô Dani iisdem usi leguntur, quas in humero sinistro deferebant, habile ferrum dextrâ gestantes, teste Wilhelmô Malmesburiô de Gestis Angl. l. 2. c. 12. A' Danis accepêre Angli et Scoti, Idem l. 3. p. 98. Erantque hae longioribus manubriis instructae, et aurô gemmisque adornatae, Procerum inprimis, uti discimus ex Dudone de Mor. Norman. l. 1. et Svenone in LL. Castrensibus c. 2. Vulgo Hallebardas vocant Helvetii Germanique, apud quos adhuc in usu, voce a Germanis deducta, quibus hall est aula, et bard bipennis, quasi aulicas lanceas seu bipennes, ut Loccenium monet Antiqq. Sucic. l. 3. c. 5. Vide quoque Car. du Fresne Not. ad Alexiadem p. 257. et. 258. de Securibus autem ad iactum factis, Agathiam l. 1. vit de ritu Securim iactandi, apud Bavaros veteres quod faciebat is, qui alium in suo agro aedificaro prohibere volebat, L. Baiwar. tit. 11. c. 6. §. 2. et tit. 16. c. 1. §. 2. cde Securi gemina, Tenediis olim in veneratione, supra Dii; de divinatione e Securi supra itidem: de cognomine hinc orto, voce Hapiola: de Securicula ursorum Turcicorum infra in Ulacidae.